یووئیت (Uveitis)

چشم ما مانند یک توپ است که در آن بافتی سه لایه، حفره مرکزی را که حاوی مایع ژله ای می باشد، احاطه کرده است.
داخلی ترین لایه آن شبکیه است که نور را گرفته و تصویر اشیا را به مغز ارسال می کند. لایه میانی بین صلبیه (اسکلرا) و شبکیه قرار گرفته است و یووه آ یا مشیمیه نامیده می شود. لایه خارجی که اسکلرا نامیده می شود، دیواره محکم و سفید رنگ چشم می باشد. یووئیت به معنای التهاب یووه آ می باشد. یووئیت یک یا هر دو چشم را درگیر می کند و شاید سایر بخش های چشم از قبیل قرنیه، صلبیه، زجاجیه، شبکیه و عصب بینایی را نیز دچار مشکل کند. این بیماری عامل 10% از نابینایی ها است.

نشانه‌ها

یوئیت قدامی شاید تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد. شاید دید بیمار نیز دچار کاهش شده باشد.
یوئیت میانی و خلفی بیشتر بدون درد است. نشانه‌ها شامل، کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه‌ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و بیشتر دو طرفه‌است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می‌شوند.
یوئیت منتشر مجموعه ‌ای از نشانه‌های همهٔ انواع را دارد.

علل یوئیت

علل ویروسی : مانند زونا و ویروس تب خال
علل قارچی : مانند هیستوپلاسموز
علل انگلی : مانند توکسوپلاسموز
بیماری هایی که سایر بخش های بدن را درگیر می کنند از قبیل بیماری های کلاژن – واسکولار (بیماری های روماتیسمی)
سابقه ضربه به چشم
در بیشتر موارد، علت این بیماری ناشناخته است.

درمان

بسته به نوع بیماری بیشتر استروئید (کورتون) به شکل قطره، آمپول و یا قرص تجویز می‌گردد.
یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری بخش‌های قدامی چشم، بیشتر با قطره قابل درمان است. یوئیت میانی با قطره و گاهی تزریق استروئید در اطراف چشم و یوئیت خلفی با قرص و یا تزریق استروئید سیستمیک درمان می‌شود.