استرابیسم نوعی مشکل چشمی میباشد که در آن چشم ها وضعیت ناهمگونی نسبت به یکدیگر داشته و نگاه آنها به جهات گوناگون است. این ناهمگونی شاید واضح بوده و یا آنکه صرفاً برخی اوقات وجود داشته باشد. در حالی که یک چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه می کند چشم دیگر به سمت درون، خارج، بالا و یا پایین چرخیده میباشد. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عکس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج می شود.
استرابیسم در میان گروه سنی اطفال مشکل شایعی بوده و در حدود 4% کودکان دیده می شود ولی ممکن است زمان بروز آن در سنین بالاتر نیز باشد. شیوع آن در پسر و دختر به یک نسبت بوده و گاهی ابتلا فامیلی دارد. با این حال، بعضی از مبتلایان سابقه چنین مشکلی را در فامیل خود ذکر نمی کنند.
شاید یک یا هر دو چشم به داخل (چشمهای ضربدری یا ایزوتروپی) یا خارج (چشم نهنگ یا اگزوتروپی) بچرخند. به ندرت انحراف چشمها به شکل بالا و پایین میباشد. نوعی از انحراف چشم بصورت مخفی است و با حذف دید دو چشمی (بستن یک چشم) مشخص میشود که به استرابسیسم مخفی یا هتروفوریا (Heterophoria) معروف است. استرابیسم آشکار را هتروتروپی heterotropia یا تروپی میگویند. ایزوتروپی شایعترین نوع استرابیسم است.
در کودکان استرابیسم شاید به خاطر آب مروارید، بیماری های شبکیه نظیر رتینوپاتی نوزادان نارس و رتینوبلاستوم(تومور شبکیه)، بیماریهای ضعیف کننده عمومی و ضربه هنگام تولد یا در دوران کودکی ایجاد شود. علاوه بر این در بسیاری از موارد استرابیسم به صورت ارثی و فامیلی دیده می شود. علل استرابیسم در بزرگسالان عبارتست از
بیماری تیروئید ( بیماری گریوز)
بیماری میاستنی گریویس
دیابت
ضربه به سر
حوادث عروقی مغز در زمینه دیابت یا فشار خون
تومور مغزی
سکته مغزی
گاهی اوقات بدنبال جراحی چشم (مثلا عمل آب مروارید) یا عمل اطراف چشم
استرابیسم یا لوچی قابل معالجه میباشد اما اگر درمان آن را به گذشت زمان بسپاریم قطعاً هزینه بسیاری را بر فرد تحمیل خواهد کرد ، کودک از لوچی نجات نیافته و در آخر چشم لوچ وی دچار کاهش بینائی خواهد شد . البته بالغین را هم می توان درمان نمود درمان در بالغین می تواند دوبینی بیمار را رفع نماید یا حداقل یک ظاهر نرمال به چشم بدهد .
درمان لوچی یا استرابیسم شامل استفاده از عینک ، پریسم یا منشور ، ورزش عضلات چشم و در نهایت جراحی است .
– درمان معمول تنبلی چشم که یکی از دلایل لوچی است یا می تواند خود علامتی ناشی از لوچی باشد ، بستن چشم سالم است یامی توان با قطره یا عینکهای خاص به سادگی دید چشم سالم را تار کرد و به این ترتیب چشم ضعیف تر را وادار به کار کرده و آن را تقویت نمود .
– تمرینات و ورزشهای چشمی تنها در صورتی عملی است که کودک نیز همکاری کند لذا برای کودکان خیلی خردسال نمی تواند مفید باشد .
– کودک لوچ بیشتر دارای ضعف بینائی در یک یا هر دو چشم می باشد که با عینک قابل اصلاح است. حدود 25 درصد کودکان لوچ تنها با استفاده از عینک بینائی طبیعی خود را بدست می آورند و نیمی دیگر از این کودکان بهبودی نسبی خواهند داشت .
– و در آخر روش جراحی میباشد که سن مطلوب آن دو الی چهار سالگی است ولی تا 7 سالگی نیز این عمل انجام می شود ، بعد از این سن نیز عمل انجام می شود اما فقط می توان انحراف چشم را اصلاح نمود و چشم مبتلا تا حدی دچار کاهش بینائی خواهد شد و حتی پس از عمل نیز این چشم گرایش مجدد به لوچ شدن خواهد داشت .عمل جراحی بر روی عضلات مسئول حرکات چشم صورت می گیرد ، لذا کرة چشم شکافته نمی شود و در هیچکدام از اجزا تغییری صورت نمی گیرد .
بعضی از انواع لوچی ها را می توان با داروهای جدید مانند بوتاکس بجای جراحی درمان کرد . این داروها گهگاه عضلات را تضعیف می کنند ، لذا تزریق دارو داخل عضلات قوی تر به عضلات ضعیف اجازه تقویت و تکامل را می دهد.